Wij toetsen teveel. Kan dat anders? 

Toetsen is cultuur- en contextgebonden. In een paar decennia zijn we veel meer en veel vroeger gaan toetsen. Dus dat het anders kan (minder) weten we uit andere landen en onze eigen geschiedenis. Ontwikkelingen verlopen alsof je over rotondes rijdt en verschillende afslagen kunt kiezen. Toetsen hebben meer het kenmerk van een stoplicht. Er moet voor elke toets dus een goede reden zijn. Wat wil je precies weten? Hoe weet je zeker dat je dat op deze manier te weten komt? En weet je zeker dat er geen andere manier is die voor de ontwikkeling van de kinderen beter is? We toetsen véél te veel! En toch... om minder te toetsen is het van belang dat elke leraar weet of kinderen echt in ontwikkeling zijn. Dus niet een goed cijfer als sommige kinderen daar geen moeite voor hoeven te doen. En ook geen onvoldoendes als kinderen aan de grenzen van hun mogelijkheden werken. Bespreek sowieso je toetsen met de kinderen. Of ze er voor leren. Of ze er iets van leren. Of ze ook op een andere manier hun vooruitgang kunnen tonen. Maak van toetsen een speels onderdeel van de ontwikkeling. Een tip is: neem een toets van een maand geleden nog eens onaangekondigd af en leg de resultaten naast elkaar. Of maak je eigen middelbare schooldiploma nog eens...